Woensdag 29 mei 2013

Na een brakke nacht van weinig slapen, vaak kijken of er al iets loos was, midden in de nacht enkele keren JoJo uitlaten, werd het morgen en was ik slechts deze ervaring rijker; niet veel dus. Alleen voor ons hondje was het wel prettig dat ik bij haar was. De onrust van afgelopen nacht werd erger en erger en ze zag er echt uit of ze op springen stond; knetterdik. JoJo was aanhalig en lief en had er duidelijk behoefte aan om niet alleen gelaten te worden. Inmiddels was echtgenoot Joop ontwaakt en wist al dat er nog geen veranderingen waren, want anders had ik hem wel eerder wakker gemaakt. Toch maar een beetje aan het werk gegaan en onze afspraken voor de deze dag geannuleerd. Iets over tienen braken de vliezen en onervaren als we waren – maar natuurlijk veel opgezocht op het internet – meenden we te weten dat binnen enkele minuten de eerste geboren kon worden. Nou, mooi niet, want het duurde nog ruim een uur. Om 11.25 uur zag ons eerste puppy haar levenslicht, een teefje dus. We hebben geholpen het vlies rondom het koppie te openen en de rest heeft JoJo allemaal keurig gedaan. Ze pakte meteen haar moederrol op en begon als een razende te likken, ook al vond ze het vreemd dat er zo maar iets achter haar aan hing en duurde het even voor ze de navelstreng doorbeet. JoJo ging tussendoor even op haar eigen kussen liggen buiten de werpkist en het kleintje begon te zoeken en zocht bescherming helemaal tegen de rand onder de beschermingsroede. Geweldig om te zien hoe JoJo haar voorzichtig in de bek nam en weer naar het midden van de kist bracht. Omdat JoJo beslist op haar kussen wilde blijven en nerveus werd van het gepiep, hebben we het kussen maar in de kist gelegd. Daarna werd alles op slag rustig en was het wachten op de volgende. Dit duurde nogal een tijdje; 12.45 uur kwam nummer twee, een flinke reu. Er zat ontlasting in het vlies, dus heel snel het koppie vrijgemaakt, waarna JoJo haar verantwoording weer nam. Voor deze eerste twee pups moest JoJo behoorlijk persen, maar de volgende drie rolden er binnen vijf kwartier zo maar uit. Nummer drie zat ook in een vervuild vlies, maar de rest was schoon en het waren allemaal reutjes. Het werd behoorlijk vol in de kist en het gepiep was net de Bolero van Ravèl, steeds meer en steeds luider. JoJo kreeg het druk en nam even een pauze. Het eerste kraambezoek was er; dochter Irene en de beide meisjes. Liz en Roos vonden het geweldig en wilden eigenlijk al wel een puppy vasthouden, maar dat is nog een beetje te vroeg. Ze wonen dichtbij en zullen nog wel vaker komen kijken. De visite ging weg en JoJo vond het tijd voor nummer zes, een teefje;  ondertussen was vijf over drie. Tien minuten later kwam nummer zeven, wederom een reutje. Het was een prachtig schouwspel en JoJo deed het geweldig; wat een leuke, lieve en goede moeder. Geleidelijk werd het duidelijk dat er niet nog meer zouden komen. Joop heeft JoJo even uitgelaten en ik heb snel de rommel opgeruimd en de puppy’s gewogen; 50 gram verschil tussen de lichtste en de zwaarste, best wel veel. Wel goed in de gaten houden of de kleintjes goed mee komen met de voeding, morgenvroeg maar weer wegen. Kleinzoon Garin kwam uit school langs en vond het ook geweldig om te zien. ’s Avonds na het eten dochter nogmaals met het complete gezin en later op de avond zoon en schoondochter. Aan belangstelling geen gebrek, ook via facebook veel leuke reacties. Na een lange, spannende en drukke dag is het tijd om te gaan slapen. Ondanks dat alles goed gaat en JoJo heel zorgzaam en voorzichtig is, gaat Joop nu op de bank slapen en mag ik slaap inhalen in ons eigen bed.

Het eerste puppy komt er aan	Even pauze
Er zijn er al twee	Oh nee, drie tel ik er al
En vier	Klaar; zeven stuks
Zorgzame moeder JoJo	Op een schoon bed; lief hè?
	De filmpjes komen nog, ik moet nog een beetje oefenen
Het eerste kraambezoek; Liz en Roos