Border Collie puppies

Jazz

Vanaf hier ga ik verder met het verhaal van Jazz, niet meer dagelijks zoals met de pups, maar probeer dit wel regelmatig bij te houden.

Deze episode begint de dag nadat het laatste broertje van Jazz verhuisd is en ze de eerste nacht alleen in de bench lag met haar moeder buiten de bench, maar beide wel in de zelfde kamer.

Vrijdag 9 augustus en verder

Het is heel goed gegaan, we hebben Jazz niet gehoord, pas om half zeven hoorde we het eerste gepiep. Ook nu is het wel gemakkelijker, op de uitlaatplaats kan ik JoJo los laten lopen en daarna heb ik maar één hondje meer aan de lijn. Zo snel Jazz eerst was met haar behoefte doen ’s morgens, nu neemt ze alle tijd. Ik ben bijna een half uur verder voor we weer naar huis kunnen. Gelukkig heb ik deze dag geen afspraken en kan me volledig op de training van Jazz richten, dat moet ook wel, want ze moet eigenlijk wel zindelijk zijn als we op vakantie gaan. Ik heb er alle vertrouwen in, ben niet geheel onervaren en Jazz is een slim hondje. Het lastige is dat ze tijdens het uitlaten steeds met JoJo wil spelen en dan vergeet dat ze iets moet doen. Maar ze zal er wel aan moeten wennen, want dit is gewoon de toekomst, beide hondjes tegelijk uitlaten. JoJo heeft in de gaten dat één puppy veel leuker is dan meer, ze daagt Jazz uit en andersom gebeurt het ook. Ze spelen en rennen door de kamer dat het een lieve lust is. JoJo is nog steeds een liefhebbende moeder, al gaat het spelen soms wat wild. Maar Jazz laat zich niet op de kop zitten, als het te gek gaat geeft ze een flinke kat naar haar moeder die daarna wel weer wat voorzichtiger is. We zijn nu veel meer in huis, het weer is iets minder mooi, maar de voornaamste reden is dat Jazz moet leren zich aan te passen aan de huisregels. We zijn er maar druk mee; opletten dat ze nergens op bijt, ze mag niet in de keuken, niet op het dienblad onder de tafel, niet op de bank en natuurlijk niet plassen in huis, dus regelmatig uitlaten. Voor haar allemaal erg moeilijk, maar we zien met het uur vorderingen en als ze met JoJo speelt bijt ze eigenlijk nergens meer op. Haar naam kent ze al en als we haar heel vrolijk roepen komt ze snel aangerend. Het lijkt er op dat ze haar zusje en broertjes niet mist en ook JoJo ziet de voordelen van maar één kind boven zeven stuks. Wanneer wij eten gaan beide hondjes in de bench, Jazz neemt alle ruimte en gaat diagonaal languit liggen. JoJo heeft daardoor geen ruimte meer, staat er overheen, chagrijnig dat ze niet kan liggen, maar blijft toch overeind met alle liefde en geduld voor haar kind. Roos komt bij ons logeren en helpt me met de hondjes uitlaten, eten geven, spelen, enz. Zij heeft plezier, de hondjes vinden het leuk en wij ook. Tussendoor gaan we even met haar naar het Helders Fees waar ook kermis is. Ze mag in de draaimolen en natuurlijk touwtje trekken en op eendjes vissen. Ze wint een make-upset en zondag ben ik het slachtoffer; nagel lakken met helroze lak. Er wordt zo veel opgekliederd dat af en toe het kwastje blijft steken in de ondertussen half opgedroogde lak op mijn nagels. Ondertussen kijkt ze me even aan, mooi hè, vraagt ze, en ik schiet helemaal vol van ontroering. Ik word echt een oude sentimentele muts. Nadat Roos opgehaald is door haar papa, neem ik de hondjes mee naar buiten. Jazz doet alles keurig zoals het hoort en als beloning mag ze, na gegeten te hebben, nog een poosje met mama spelen. Mama heeft er weinig begrip voor dat ze met een baby speelt en put haar kind zo uit dat deze na een poosje languit in de kamer ligt. Ik leg haar in de bench en ze valt meteen in slaap. Voor mij ook een mooi rustmomentje languit op de bank. Als Jazz daarna weer uit is geweest en een poosje heeft gespeeld met haar moeder gaat ze weer in de bench en gaan wij even weg. Bij terugkomst wordt ze meteen uitgelaten en doet alles wat ze moet doen. De barbecue wordt aangestoken en we genieten nog een poosje van de mooie zomeravond. Niet te laat naar bed, er moet morgen weer gewerkt worden. Maandag en dinsdag moet ik werken, het worden een paar drukke dagen, want voor ik met vakantie ga moet mij bureaubak leeggewerkt zijn. En dan dinsdagavond naar puppy-training, pfffffffff. Maar Jazz doet het goed op de cursus, ze moet steeds wel even wennen aan de andere pups, maar vindt de training wel leuk. Woensdag had ze een luie dag, overal waar ze kon liggen ging ze slapen, ik heb haar weinig hoeven te corrigeren, wel op tijd uitlaten, want als ze zo rustig is vergeet je dat snel. Woensdagavond ook weer naar de training geweest en ik merk echt vooruitgang bij haar. Zij en broertje Jinn hebben elkaar ontdekt en spelen graag met elkaar. Dat is erg mooi, maar ik hoop dat ze ook wel met andere hondjes gaat spelen, dat is goed voor haar. Zo rustig ze woensdag was, zo ondeugend is ze donderdag. Ik wil voor mijn vakantie het huis ook schoon hebben, dus heb ik haar voor het gemak samen met JoJo maar buiten aan een lange lijn gelegd. Het zindelijk worden gaat steeds beter, ik laat haar regelmatig uit, ook als ze buiten is. We willen liever niet dat de honden op ons eigen terrein hun behoefte doen en dat is hun gemakkelijk aan te leren. JoJo geniet volop van haar speelkameraadje, re rennen door het huis, JoJo kijkt mij aan wanneer Jazz iets doet wat niet macht en laat af en toe merken dat zij de oudste is. Jazz piept dan als een ongeolied tuinhek, maar accepteert, netjes zoals het in het hondenleven hoort,  de dominantie van haar moeder. Te zijner tijd komt er wel een keer een rolbevestiging. Behalve mijn werk ben in verder zo veel mogelijk thuis, Joop is nog steeds aan het klussen en we hebben een paar dagen ingepland om het huis van boven tot onder schoon te maken, meubilair en schilderijen van de kant, op jacht naar spinnenwebben, enz. enz. Het ziet er allemaal weer spik en span uit en dat geeft een héééééél lekker gevoel. Tussendoor een paar keer de hondjes uitlaten en wanneer wij gaan zitten om koffie te drinken of te eten, laten we ze even loslopen bij ons. Jazz is rustiger dan JoJo destijds was en dat is wel prettig, ze leert de dingen niet sneller, maar is minder ongeduldig en heeft bijvoorbeeld wat minder moeite om even te blijven zitten; JoJo één tel tegen Jazz drie tellen. We zijn benieuwd of dit zo doorzet of dat Jazz alsnog drukker wordt. Af en toe krijgen we een update over de andere pups. Alle berichten zijn het zelfde; ondeugend, uitdagend, overal in bijten, maar wel ontzettend leuk en als je alleen thuis bent kom je niet aan werken toe. Zaterdagavond een buurtbarbecue. Vooraf ga ik met ze wandelen over een pad waar Jazz ook los kan lopen. Ze rennen, JoJo met een stok in de bek, en Jazz loopt dapper mee, ze hebben veel lol samen. Thuis gekomen een slokje water en dan moet Jazz  in de bench, halverwege de avond ga ik even naar huis om ze uit te laten, een korte wandeling en daarna weer terug in de bench. Ik vind het altijd erg vervelend, maar voor ons is het de enige manier om toch af en toe weg te kunnen. Echt een buitenren vinden we niets en thuis laten rondlopen zonder toezicht voor Jazz kan echt nog niet. Als we later op de avond naar huis gaan laat ik ze nogmaals uit, Jazz heeft diarree, even in de gaten houden.

Maak jouw eigen website met JouwWeb